اسلام و دموکراسی

واژه دموکراسی به لحاظ مفهومي عبارت است از حكومت مردم. يعني حكومتي كه از اراده مردم برخاسته باشد و مردم خود با اراده و اختيار، نهاد حكومت را تشكيل داده باشند در برابر حكومت استبدادي يا پادشاهي يا هر حكومت ديگري كه بدون خواست مردم بر آنان تحميل مي‌شود. پس از نظر مفهوم اين واژه بيانگر يك نوع روش حكومت است و بس. اما اينكه شكل حكومت چگونه باشد يا محتوا و درونمايه آن چه باشد در مفهوم آن وجود ندارد اين در حاليست كه مصاديق و نمونه‌هاي عيني و خارجي آن اولاً از نظر شكل گوناگون است، گاهي رياست جمهوري است و گاهي پارلماني و ثانياً از نظر درونمايه و محتوا، هيچگاه خالي و عاري از ويژگيها و خصوصيات زائد نيست و نه تنها نيست كه اساساً نمي‌تواند باشد. براي توضيح اين حقيقت اندكي نهاد حكومت را از نظر ابعاد و وظايف تحليل مي‌كنيم.

در این شماره می خوانید:

سرمقاله

دموكراسی / راس هاريسون / مترجم: عليرضا اخلاقی

نزديكی دموكراسی به انديشه سياسی اسلامی / محمود نصيف موسوی / مترجم: محمد جمعه امينی

دموكراسی و ديانت، تعامل يا تقابل / داكتر سيد عبدالحميد معصومی

اسلام و دموكراسی / گفت و گو با دكتر محمد سليم العوا / مترجم: مجيد مرادی

مردم سالاری دينی و ليبرال دمكراسی / سيد حميد هاشمی

نقد دموكراسی از ديدگاه انديشمندان غربی / محمد صادق عادلی

دموكراسی در نگاه امام خمينی (ره) / سيد موسی صدر

مشروعيت سياسی در تفكر دينی / سيد ابراهيم سجادی

گزارش كتاب “مردم سالاری دينی” / سيد حبيب الله طاهری

مقالات مرتبط

دین و زندگی
دین و دولت
اسلام و دموکراسی